امیر دل منی نداری آقا صحن وحرم
امیر دل منی قربون تو ای شاه کرم
امیر دل منی کم نشه سایه ات از رو سرم
غریبی تو مدینه مزار ارباب من کجاس
غریبی تو مدینه گریه کن و سینه زن کجاس
غریبی تو مدینه بگو که باب الحسن کجاس
می سازیم ما یه بارگاه با چهارتا گنبد طلا
ضریح وایوون وحرم گلدسته مثل کربلا
سقاخونه دم حرم سجیتکم الکرم
سینه زنی به پامیشه با اذن زهرا مادرم
امام حسن آقام3
میخوام من برای تو اشک چشامو جاری کنم
میخوام من برای تو مدینه آه وزاری کنم
میخوام من برای تو صحنتو آینه کاری کنم
میومدیم زیارتت اگه نجف بودی یا کربلا
میومدیم زیارتت اگه بودی مشهدالرضا
میومدیم زیارتت اگه بودی نزدیک ماها
رولبم اینه زمزمه حسن غریب فاطمه
دورتو زائری که نیس صحنت حتی بی خادمه
بچه های حسین همه جمعا پیش حسین ولی
آقام امام حسن که دور
از عبدالله وقاسمه
امام حسن آقام3
این شده نصیب من چشای من پرستاره شه
این شده نصیب من آه دلم پرشراره شه
این شده نصیب من جگرمن پاره پاره شه
روضه خون روضه بخون
داره می سوزه بال وپرم
روضه خون روضه بخون
از نوک مسمار و مادرم
روضه خون روضه بخون
مغیره چی آورد به سرم
یه عده پست و بی حیا
میون کوچه اومدن
هیزم به دست گرفتنو
با هرچی که بودش زدن
زمین افتاده بودمو
قنفذ می خندیدش به من
اونجا شکسته شد دیگه
تمومیه غرور من
امام حسن آقام 3
- سه شنبه
- 1
- بهمن
- 1398
- ساعت
- 12:15
- نوشته شده توسط
- سید محمد حسینی
- شاعر:
-
محسن مقدم
ارسال دیدگاه