رَوَى ابْنُ خَالَوَيْهِ فِي كِتَابِ الْآلِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْحَنْبَلِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ قُضَاعَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِي مُحَمَّدٍ الْعَسْكَرِيِّ عَنْ آبَائِهِ علیهم السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ  ص لَمَّا خَلَقَ اللَّهُ آدَمَ وَ حَوَّاءَ تَبَخْتَرَا فِي الْجَنَّةِ فَقَالَ آدَمُ لِحَوَّاءَ مَا خَلَقَ اللَّهُ خَلْقاً هُوَ أَحْسَنُ مِنَّا فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَى جَبْرَئِيلَ ائْتِ بِعَبْدَيَّ الْفِرْدَوْسَ الْأَعْلَى فَلَمَّا دَخَلَا الْفِرْدَوْسَ نَظَرا إِلَى جَارِيَةٍ عَلَى دُرْنُوكٍ مِنْ دَرَانِيكِ الْجَنَّةِ وَ عَلَى رَأْسِهَا تَاجٌ مِنْ نُورٍ وَ فِي أُذُنَيْهَا قُرْطَانِ مِنْ نُورٍ قَدْ أَشْرَقَتِ الْجِنَانُ مِنْ حُسْنِ وَجْهِهَا فَقَالَ آدَمُ حَبِيبِي جَبْرَئِيلُ مَنْ هَذِهِ الْجَارِيَةُ الَّتِي قَدْ أَشْرَقَتِ الْجِنَانُ مِنْ حُسْنِ وَجْهِهَا فَقَالَ هَذِهِ فَاطِمَةُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ نَبِيٍّ مِنْ وُلْدِكَ يَكُونُ فِي آخِرِ الزَّمَانِ قَالَ فَمَا هَذَا التَّاجُ الَّذِي عَلَى رَأْسِهَا قَالَ بَعْلُهَا عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ ع 

ابن خالويه نحوى (۳۷۰ ه) به صورت مسند در كتاب «الآل» از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم روايت نموده كه فرمود:

هنگامى كه خداوند آدم و حوّا را آفريد، آنها بر خويش مغرور شده و فخر فروشى نمودند، در اين ميان آدم به حوّا گفت: خداوند تاكنون مخلوقى بهتر از ما را خلق ننموده است و خداوند متعال به جبرئيل وحى نمود: اين دو نفر را به «فردوس اعلى» ببر! هنگامى كه آن دو وارد فردوس شدند با دخترى روبرو گرديدند كه بر روى فرشى نشسته، تاجى از نور بر سر و دو گوشواره از نور در گوش داشت و تمام بهشت از نور چهره وى روشن گرديده بود. آدم گفت: اى جبرئيل! اين دختر كيست كه بهشت از نيكويى چهره ‏اش درخشان مى ‏باشد؟ جبرئيل گفت: او فاطمه دختر محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم است كه فرزندان تو و پيامبر آخر الزمان است. آدم گفت: اين تاج چيست كه بر سر دارد؟ جبرئيل گفت: اين شوهر او على بن ابى طالب است..

آدم گفت: اين گوشواره‏ ها كه در گوش دارد چيست؟ جبرئيل گفت: آنها دو فرزند او حسن و حسين هستند. آدم گفت: اى جبرئيل! آيا ايشان قبل از من آفريده شده ‏اند؟ جبرئيل گفت: آرى! او چهار هزار سال قبل از تو آفريده شده است. 

منابع:

بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج ۵۲، ص ۴۳

برگرفته از کتاب فاطمیه ماثور، حجه الاسلام شیخ محسن حنیفی، صفحه ۳