ورودیه
می باره چشامون می خونیم با دل غمبار
اومد فاطمیه خالیه جای تو سردار
چون پشت علی بودی تو رو با کینه کشتن
مثل مادرت فاطمه و مثل علمدار
ای یار ولایت
یار با لیاقت
گفتی با شهادت
لبیک یا زهرا
ما را بکشید و نگذارید که بمیریم
ما جمله به این حاجت دیرینه اسیریم
ما را بکشید و به شهادت برسانید
که تشنه ی دیدار حسین ابن امیریم
در مکتب زهرا
باشد همه جانها
تقدیم به مولا
لبیک یا زهرا
فراق
من شاخه یاس توام از ساقه شکستم
رفتی تو و افتاده شرر بر همه هستم
گرچه که وجودم همه با غم گره خورده
اما دمی از یاری حیدر ننشستم
گریه شده کارم
وای از دل زارم
این زمزمه دارم
تنها شده حیدر
دلگیرم از این مردم نامرد سقیفه
ای کاش که بمیرم پدر از درد سقیفه
دلگرمی صدیقه کجایی که ببینی
قرآن تو را خانه نشین کرده شقیقه
گر چه که شدم خم
هرگز نزنم دم
می میرم از این غم
تنها شده حیدر
بلال
رفته رمق از جسم نحیفم دگر ای وای
عمر کم من آمده حالا به سر ای وای
با صوت اذانت ببرم پیش پیامبر
مردم به خدا من ز فراق پدر ای وای
ای کاش سحر آید
وقت سفر آید
عمرم به سر آید
وای از غم غربت
ای یار رسول ای عاشق حیدر کرار
غم از دل پر تاب و تب فاطمه بردار
از مأذنه بالا برو آوای جلی کن
شاید که شوند مردم خفته همه بیدار
چشمم شده دریا
حیدر شده تنها
کن یاری مولا
وای از غم غربت
کوچه
شد قسمت من تا که شوم همدم کوچه
زاری بکنم دم به دم از ماتم کوچه
از قصه دردم چه بگویم چه بگویم
موی سر من گشته سفید از غم کوچه
در کوچه بلا شد
صد روضه به پا شد
تا ضربه رها شد
وای از غم کوچه
کابوس شب من شده آن سیلی و رخسار
ای کاش که بمیرم من از این روضه غمبار
یادم نرود تا به ابد پیش دو چشمم
یک ضربه ز او خورد و دو صد ضربه ز دیوار
جان از تن من برد
با سر به زمین خورد
گویی مادرم مرد
وای از غم کوچه
در و دیوار
ای وای که همه هست علی پشت در افتاد
در شعله کشید و به رویش شعله ور افتاد
در عرش خدا ولوله بر پا شد از این غم
پیغمبر اعظم که شنید این خبر افتاد
بین در و دیوار
با ضربه مسمار
شد حیدر عزادار
وای از دل حیدر
یک سو دل اولاد پیغمبر همه می سوخت
یک سوی دگر هیزم بی واهمه می سوخت
یک سو شده خاکستر همه پیکر حیدر
یک سوی دگر موی سر فاطمه می سوخت
شد روز علی شب
از غصه لبالب
خون شد دل زینب
وای از دل زینب
- سه شنبه
- 8
- بهمن
- 1398
- ساعت
- 12:4
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن طالبی پور
ارسال دیدگاه