شب مادره شب آخره تازه اول غم حیدره
شب ماتمه دلا پر غمه چشای علی پر شبنمه
تو مدینه ای که شب و روزش خاموشه
از شرار غم سینه ی علی میجوشه
مرتضی دیگه پیرهن سیاه میپوشه
انا لله و انا الیه راجعون
کبوتر زخمی علی پر زده تا آسمون
دل آسمون شده رنگ خون
اشک بی صدا شده روضه خون
مرد بی رقیب شده بی شکیب
تو مدینه شده بی کس و غریب
حیدری که زلفش به یک جهان می ارزه
بعد فاطمه غربت و غمش بی مرزه
پیش قبر فاطمه همش داره می لرزه
انا لله و انا الیه راجعون
کبوتر زخمی علی پر زده تا آسمون
شده دلشکن نگاه حسن
دست زینب بقچه ی کفن
با دل پرآه زیر نور ماه
وعده میزارن تو قتلگاه
بار هجر زهرا واسه همه سنگینه
چشم فاطمه با علی یه روز میبینه
تیر و نیزه رو تن حسین میشینه
انا لله و انا الیه راجعون
کبوتر زخمی علی پر زده تا آسمون
- دوشنبه
- ۱۴
- بهمن
- ۱۳۹۸
- ساعت
- ۱۳:۰
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مجتبی صمدی شهاب
ارسال دیدگاه