یا صاحب الزمان .....

اللهم عجل لولیک الفرج

ماه از برکت نور تو جلا میگیرد

عرش از یمن قدم هات صفا میگیرد

چه شلوغ است مسیر تو همه منتظرند

جبرئیل آمده در راه تو جا میگیرد

یک نفر نیست دراین شهر که بیمار تو نیست

تو چه کردی که دوا از تو دوا میگیرد

تو دلیل همه ی معجزه هایی بانو

ساکن طور،ز دست تو عصا میگیرد

تو همان فاطمه ی امّ ابیهایی که

فضّه از خاک قدم هاش،طلا میگیرد

صاحب باطنیه پنجره فولاد تویی

دست به دامان رضا از تو شفا میگیرد

بی سبب نیست شما جلوه ی اسرار شدی

اولین فاطمه هستی که حرم دار شدی

آن گونه میکشند که از یک زن 

حتی نشان قبر نمی ماند ......

مادر .......

*اسم هرفاطمه ای میاد ما اول یاد مادرمون می افتیم .....*

کوچه ای تنگ ودلی سنگ وصدای سیلی...

همچو پروانه ای و در طلب سوختنی

میشود گفت شما یک تنه یک پنج تنی

ما چرا دست گدایی به غریبه ببریم

با شما هموطن هستیم،غریب وطنی!

می شود بی تو امور شدنی،ناشدنی

می شود با تو همه ناشدنی ها،شدنی

*اسمش فاطمه ست،اما همه ی عالم وقتی میخوان صداش بزنن میگن یا حضرت معصومه ..." یه خانمی میشناسم اسمش فاطمه ست وقتی میخوان صداش کنند بهش میگن ام البنین ... آخه خودش گفت علی جان تو این خونه به من فاطمه نگید، چرا؟! آخه همچین که بهم میگی فاطمه،میبینم بچه ها سر رو دیوار میگذارن ... یکی میگه قربون پهلوی شکستت مادر ... یکی میگه قربون بازوی ورم کردت مادر ... اما حسن بیشتر از همه گریه میکنه میگه قربون صورت کبودت مادر ...*

بی سبب دست به خیری نشده شهره ی تو

سفره های تو شبیه اند به خوان حسنی

غم مخور لحظه آخر که برادر داری

دست و پا میکند انگار برایت کفنی

قسمت این بود که قم صاحب دریا بشود

این حرم هم حرم حضرت زهرا بشود

شاعر:یاسین قاسمی