مادر سقا ٬ یار زینب(س)-جانت از غم ها٬گشته برلب
همسرحیدر ام البنینی
یاده عاشورا تو دل غمینی
تادمه آخر زارو حزینی
واویلا حسین(ع)
جان دهی اما بی قراری-سربه خاکه غم می گذاری
مانده بر خاکه غربت سرتو
جان فدای چشمانه تره تو
واحسینا ذکره٬آخره تو
واویلا حسین(ع)
وای از آن دم که٬در مدینه-روبرو گشتی با سکینه
دست توداده آن مشکه پاره
روضه می خواند با هر اشاره
صورت نیلی را کن نظاره
واویلا حسین(ع)
- یکشنبه
- 20
- بهمن
- 1398
- ساعت
- 12:15
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
قاسم نعمتی
ارسال دیدگاه