گرفته است دلم مثل آسمان امشب
دوباره حرف فراق است در میان امشب

به پای ثانیه ها چنگ می زنم اما
چرا نمی گذرد کندتر زمان امشب

فدای سینه زن خسته ای که بعد دو ماه
گرفته کنج حسینیه آشیان امشب

یکی برای خود آرام روضه می خواند
زبان گرفته یکی هم "حسین جان" امشب

مدینه، کرب و بلا، سامرا، نجف، مشهد
کجاست صاحب عزا صاحب الزمان امشب

بیا بخاطر این اشک، این لباس سیاه
دمی کنار عزادارها بمان امشب

نخواهم اجر، ولی از تو خواهشی دارم
بیا به مجلس ما روضه ای بخوان امشب

پس از دو ماه چه اجریست بهتر از اینکه
در آستان رضاییم میهمان امشب

چه سفره ای شود آن سفره ای که جمع شود
به دست بخشش آقای مهربان امشب