آمدبه جهان اوکه وجودش همه جوداست
در هرنَفَسَش نَبضِ همه بود ونبوداست
طفلی بگذاردبه زمین پا که محمدص
مسرور بُوَد،،،کور،دوچشمان حسوداست
زهراست همان عامِل پیدایش هستی
مِهرش زِ ازل آب وگِلِ ظرف وجوداست
فوجی زِ مَلَک همره او آمده از عرش
تازیر قدمهاش کنند از پَرِ خود فرش
- چهارشنبه
- 23
- بهمن
- 1398
- ساعت
- 11:50
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
داود تیموری
ارسال دیدگاه