«نور» نازل میشود! معنایِ «انسان» میرسد
روزگار ظلمت و عصیان به پایان میرسد
محض ِ توصیفش همین کافیست که جبریل گفت
کوثرِ حق است و اثباتش به قران میرسد
هست شش دنگِ حواسش مادرانه سمتِ ما
بیشتر آن لحظه ای که جان به جانان میرسد
خلقِ مان کرده خدا صِرفاً برای نوکری
عمرِ ما در خانۂ مادر به پایان میرسد
یک نخ از چادر نمازش کارِ تربت میکند
اینچنین محض شفا؛ دارو و درمان میرسد
بارها «إنسیةُ الحَورا» صدایش زد علی(ع)
چونکه دید از رویِ ماهش نور ایمان میرسد
تا که بر هم میگذارد پلک؛ شب سر میرسد
گوشۂ لب تر کند یکریز باران میرسد
دستۂ دستاس را چرخاند و رزقِ ما رسید
خانه را آماده کرد و گفت مهمان میرسد
ما نمک پروردۂ این سفره ایم و سال هاست
از تنورِ حضرت زهرا(س) به ما نان میرسد!
- جمعه
- 25
- بهمن
- 1398
- ساعت
- 22:39
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مرضیه عاطفی
ارسال دیدگاه