پنجمین قطعه ی خورشيدِ جهان نازل شد
چشمِ افلاک به دیدارِ رخش مایل شد
نامِ زیباش محمّد ...گهرِ آل اللّه
دلِ من درحرمِ آلِ عبا داخل شد
(دیدنِ اخترِ پنجم چقَدَر رویایی ست)
(خالِ کُنجِ لبِ او ارثیه ی طاهایی ست)
پسری آمده از نسلِ وجه اللّه
می شود این گلِ زهرا به همه حبل اللّه
باقرِ علمِ نبوّت به تبسّم آمد
تا که در عرشِ امامت بشود نور اللّه
(نورِ او باز به ظلمتکده ها غالب شد)
(این پسر عینِ علی ابن ابیطالب شد)
وارثِ پنجم احمد چقَدَر شیرین است
مِهرِ او اصل واساس ست که جزوِ دین ست
صاحبِ خُلقِ عظیم ست چنان پیغمبر
وزنه ی حجب و حیایش بخدا سنگین است
(آبرومندِ دو دنیاست امامِ باقر)
(پسرِ حضرتِ زهراست امامِ باقر)
بعد ازین لطفِ خدا،حالِ پريشان ممنوع
صحبت از جهل در این وادیِ عرفان ممنوع
آمده یوسفِ مصری ببرد غمها را
بعدِ ازین گپ زدن از فرقت و کنعان ممنوع
(اسداللهِ دگر آمده از بیتُ اللّه)
(ذکرِ سجّاد شده.. آینه! ماشاءالله )
نوه ی پاکِ حسین ست پُر از احساسات
لبِ او قندِ مکرر.. دهنش شاخه نبات
گوشه ای از نگهش رزقِ مداوم دارد
گوشه ای از نگهش هست یقین برگِ نجات
(ما محبّان گلِ پنجم زهرا هستیم)
(ما اسیران غبارِ کفِ پاها هستیم)
- پنج شنبه
- 1
- اسفند
- 1398
- ساعت
- 13:46
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن راحت حق
ارسال دیدگاه