مثلِ شمعی پایِ هر شیعه چکیدی صاحبم
دردها را یک به یک حتماً شنیدی صاحبم
تا زمین خوردم نوایم شد ابالصالح مدد
بعد از آن دیدم به امدادم رسیدی صاحبم
روسیاهی شد سبب از چشم ها خوردم قلم
آمدی دستم گرفتی و خریدی صاحبم
یک سوالی دارم آخر پاسخِ گرمی بده
نوکری بدتر ز من دیدی ندیدی صاحبم
وای ازآنروزی که دلسردت کند اعمالِ من
لحظه ای هرگز نبینم دل بریدی صاحبم
قامتت مانند سروی بود امّا حیف حیف
کارِ زشتم شد سبب قامت خمیدی صاحبم
عفو کن آقا حلالم کن بحقّ مادرت..
رنج ها از دستِ من خیلی کشیدی صاحبم
- شنبه
- 3
- اسفند
- 1398
- ساعت
- 10:48
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن راحت حق
ارسال دیدگاه