تا که می گویم علی.. زهرا تبسّم می کند
غصّه و غم را دلم با نامِ او گم می کند
گفت پیغمبر شب معراج دیدم که خدا..
با نوایِ مرتضا با من تکلّم می کند
لحظه ای غافل نشو از ذکر یا حیدر مدد
خوش بحالِ آنکه پیوسته ترّنم می کند
گهگداری بر یتیمان غبطه می ورزم عجیب
گهگداری دل هوایِ نانِ گندم می کند
بی ریا در خانه اش گرمِ گدایی باش و بس
بعد می بینی علی قطعاً ترحّم می کند
کفش هایِ پاره و وصله زده تفهیم کرد
در تمامِ لحظه هایش فکرِ مردم می کند
او امیرالمومنین است و با چشمانِ خود
هر دلی را مطمئناً پُر تلاطم می کند
هم شفا و هم بقا در اسم او بنهاده شد
تا که می گویی علی زهرا تبسّم می کند
- دوشنبه
- 12
- اسفند
- 1398
- ساعت
- 19:0
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن راحت حق
ارسال دیدگاه