پدیده ی علم
پیک قدسی به شادمانی گفت
آفرینش دوباره پرشوراست
درسپیده دم طلوع وظهور
آسمان وزمین پرازنوراست
نورصبح از سپیده ی علم است
این سپیده پدیده ی علم است
شب نشینان عالم ملکوت
همه سوی زمین نگه کردند
روی دامان مهر، مه دیدند
کسب نور ازفروغ مه کردند
روز میلاد ماه خورشید است
روشن این مه زنورتوحیداست
همه ی عرشیان به هم گفتند
سید الساجدین گلی دارد
تا که شکر خدا به جا آرد
درمصلا نماز بگذارد
همه این شوق وشور را دیدند
سرّ الله ونور را دیدند
ای حسن خصلت ای حسینی خو
حیدری روی وفاطمی اوصاف
سایه پرود سید سجاد
چشمه۰ ی جود وآیت الطاف
ای جمال توبهتر ازهرماه
محو روی توگشت وجهه الله
شب بشکفتن گل رویت
به یُطهّرقسم که ای طاهر
قدسیان فلک به هم گفتند
نور علم نبی شده ظاهر
ای که منظومه ی نجومی تو
به لقب باقرالعلومی تو
همه اصحاب معرفت دارند
شوق بشنیدن کلام ترا
با شکوه وبه احترام و وضو
روی لب می برند نام ترا
ای زوصف وزمدح بالاتر
گفته برتو سلام پیغمبر
ای که بررهروان علم وشرف
گنج علم وشرافت آوردی
توبه کانون عشق ومکتب علم
درفضلیت هشام پروردی
مکتب توفقیه پرور بود
دانشت مهر سایه گستر بود
هرکه شد تشنه ی محبت تو
جام عشق و وفا به او دادی
به کمیت وبه حمیری نوری
زسحرگاه آرزو دادی
هرکه مهرشما محبت اوست
سند افتخار خدمت اوست
من که ازساحل محبت تو
روبه دریای جود آوردم
برتو وخاندان اطهر تو
احترام و درود آوردم
به «وفایی» تو التفاتی کن
نذر مسکین خود زکاتی کن
- سه شنبه
- 13
- اسفند
- 1398
- ساعت
- 9:43
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
استاد سید هاشم وفایی
ارسال دیدگاه