دلم مست باب المراده
اسير و دربند جواده
گداى آقايى شدم كه
يه عمره حاجتهامو داده ۲
دينم روايتاشه / سينم پر از هواشه
روزى سفره هامون / توو دست باباشه
من مست اين نوكرى ام
من شيعه ى جعفرى ام
من مثه كل زائراش حيدریم حیدریم
حيدریم حیدریم حیدریم
محبتهاش از بس زياده
كه بازار حاتم كساده
هميشه با كل رفيقام
قرارمون باب الجواده
اين ماه عالمينه / دلدار مشرقينه
من اوج آرزوهام / صحن كاظمينه
از دشمن تو بَریم
مست مى كوثریم
من مثل كل زائراش حيدریم حیدریم
حيدریم حیدریم حیدریم
بخت عاشق امشب بلنده
آخه ارباب داره میخنده
جبرئیل بالش رو دخیل
قماط شیرخواره می بنده
وقتی می‌خواد بخوابه / انگار که ماه می‌تابه
عیدیمون آخر سال / با بی بی ربابه
من عالم و مشتریم
تا که علی اصغریم
من مثل اربابم حسین حيدریم حیدریم
حيدریم حیدریم حیدریم
.
- پنج شنبه
- 15
- اسفند
- 1398
- ساعت
- 11:33
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا تاجیک
پیمان حاتمی
ببخشید ها! ولی خیلی مسخره بود شنبه 2 فروردین 1399ساعت : 14:29