جای دارد که در این حال و هوا فکر کنم
وَ به اعمالِ خودم صبح و مسا فکر کنم
گم شدم ،فطرتم آلوده شده.. سست شدم
بهتر آنست کمی هم به خدا فکر کنم
ترس.. جایی ست که درهایِ دعا بسته شود
ای خوش آن لحظه که در بابِ دعا فکر کنم
سالها دور شدم از ادب و شرم و وقار
وقتِ آنست که بر حُجب و حیا فکر کنم
خلوتم هم به پشیزی که نیارزد.. چکنم
بینِ تنهاییِ خود کاش بجا فکر کنم
نه نمازی.. نه نیازی که نجاتم بدهد..
اندکی کاش که در خوف و رجا فکر کنم
نیست دردی که خداوند علاجش نکند
جای دارد به خدا و به دوا فکر کنم
روضه تعطیل شد و شاد شدند اهلِ نفاق
ربط دارد که در این کارِ خطا فکر کنم
- شنبه
- 17
- اسفند
- 1398
- ساعت
- 12:4
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن راحت حق
ارسال دیدگاه