دَر حَسرَتِ یک جُرعه دیدارَم
ای شاهِ مَردان دَرد دل دارَم
ای کاش میشُد قَدرِ یک گریه
سَر رویِ زانویِ تو بُگذارَم
گُفتَم "عَلی" شعرَم چه عالی شُد
هَربیتِ مَن حالی به حالی شُد
نانِ یَتیمان خُشک شُد وَقتی
دَر کوچه ها جایِ تو خالی شُد
نه دَرغیابَت شادکامی نیست
دَر بینِ مَسئولین مَرامی نیست
دیگَر کَسی مثلِ تو مَردانه
هَمسُفره ی مَردِ جُذامی نیست
اینجا دلِ عُشّاق آشوب است
آب و هَوایِ مَرگ مَطلوب است
از لُطفِ بابَک هایِ زَنجانی
اوضاعِ آقا زاده ها خوب است
مَن شاعرَم با روحِ آلوده
باواژه هایِ تَلخ و فَرسوده
آقا ببَخش این شعرمُدَّت هاست
دَر بینِ کارتُن خواب ها بوده
بیزارَم اَز هَرقاضی و دیوان
از اعتیادِ تَلخ و بی پایان
از هَرزه گی دَر پُشتِ یک مَن ریش
از خودفروشی ها برایِ نان
بیزارَم از این شَهرِ نکبَت بار
از خیلِ حاجی هایِ دَر بازار
از بوسه هایِ زیرِ خَطِ فَقر
از عشوه ی زَن هایِ شوهَر دار
ما گُلفروشانِ سَرِ راهیم
پُشتِ چراغِ قرمزِ آهیم
دَر دوره ی قَحط الرجالی ها
ای شاهِ مَردان مَرد میخواهیم
پُرشُد ز آدمهایِ بَدبین ، شَهر
خون میچکَد از هَر شَبِ این شَهر
از قَلبِ بالاشَهرِ دل مُرده
تا بَرقِ تیزی هایِ پایین شَهر
یک عدّه عاشق گَرمِ آغازَند
دل پیشگان دَر حالِ پَروازَند
بابایِ مَن جانبازِ این شَهر است
بَر پیکَرِ او بُرج میسازَند
از شَهرِ بی پَرواز بیزارَم
هی جُرعه جُرعه اَشک میبارَم
آقایِ خوبَم جایِ تو خالیست
آقایِ خوبَم دوستَت دارَم...
- سه شنبه
- 20
- اسفند
- 1398
- ساعت
- 11:53
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن کاویانی
ارسال دیدگاه