گل باغ ولا موسی بن جعفر
توئی باب رضا موسی بن جعفر
تو نور چشم زهرایِ بتولی
توئی مشکل گشاموسی بن جعفر
شب و روزت مناجات و دعا بود
به زندان بلا موسی بن جعفر
به زهرِ سندیِ مردودِ کافر
شدی حاجت روا موسی بن جعفر
به راه دین و قران کرده ای تو
سر و جان را فدا موسی بن جعفر
به زیر کنده و زنجیر بودی
به یاد کربلا موسی بن جعفر
دم اخر بُدی چشمت به راهِ
علی موسی الرضا موسی بن جعفر
دراین غم ،گردن مهدیِ زهرا
بود شال عزا موسی بن جعفر
به زیر تازیانه کرده ای تو
به جدت اقتدا موسی بن جعفر
بُدی جسمت میان تخته ی در
به روی دوش ها موسی بن جعفر
دگر جسمت نشد مانند جدت
ز کینه توتیا موسی بن جعفر
سرت گر روی خاکستر نهادی
به زندان بلا موسی بن جعفر
نشد همچون حسین راست ز کینه
به روی نیزه ها موسی بن جعفر
به جسم تو اثر از تازیانه
به دور از اقربا موسی بن جعفر
تن جدت به زیر سم اسبان
به دشت نینوا موسی بن جعفر
ندیده دخترت معصومه ، نعشت
ولی در کربلا موسی بن جعفر
سکینه تا که دیده جسم بابش
بگفتا وا اَبا موسی بن جعفر
(فرج )زد چاک دامن تا به اینجا
رسیده ماجرا موسی بن جعفر
- شنبه
- 24
- اسفند
- 1398
- ساعت
- 23:17
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
امیررضا فرجوند
ارسال دیدگاه