شوقیلن محضره ای خالقِ سبحان گلورم
نای جان ناله ده دور نی کیمی نالان گلورم
.
وصلیوی ساده اله سالمامیشام ساده گَلَم
قامتیم اولدی کمان گوزلری گریان گلورم
.
بسکه حیرانم ئوزوم جلوه ی نور ازله
گویلرین اهلی قالوب عشقیمه حیران گلورم
.
آیریلیق دردی یامان درد اولی آگهسن ئوزون
تاپمادیم دهریده من دردیمه درمان گلورم
.
(یئر رطوبت اولا آهن چورور، انسان سارالار) (1)
سارالوب هم بوکولوب زار و نواخوان گلورم
.
نئچه زندانی گزوب طاقت ائدوب دینمه میشم
دوزموشم اون بیر ایلی ،دوزمورم الان گلورم
.
نه گلن وار نه گئدن قالدی پریشان بالالار
باغلی قالدی قاپومیز منده پریشان گلورم
.
باغ یثربده قالان گُللریمی حفظ ائله سن
سنون امّیدیوه قالدی او گلستان گلورم
.
قالدی معصومه بالام گوزلری یولدا نگران
سنه تاپشوردوم اونی ای حق سبحان گلورم
.
تازیانه یئری دور پیکریمون هر طرفی
هر دگنده دئمیشم عشقوه قربان گلورم
.
مدرک عشقیدی بو یاره لرین هر بیریسی
دلخوشام وصله چاتوب من سنه مهمان گلورم
.
بیلورم چوخدی سنون عاشقون ای خالقِ جان
یوخدور امّا منه تای قلبی پریشان گلورم
.
اون بیر ایل یاتمامیشام بستر راحتده خدا
اریدوب پیکریمی محنت زندان گلورم
.
کاش اولیدی ائشیدیدیم که دیور ایندی رضا
آتاجان دوتماقا من شام غریبان گلورم
.
(1) از مرحوم #منزوی_اردبیلی
- پنج شنبه
- 29
- اسفند
- 1398
- ساعت
- 14:35
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
حاج داود بیدق داری
ارسال دیدگاه