پايان کار و ، مقصد راهم شهادت است
گفت اين سخن حسين ، به گاه شروع خويش
تا اصل و فرع دين خدا ، جاودان شود
يکجا ، ز خود گذشت و ، اصول و فروع خويش
از داغ دل ، به چهره خود ، بسکه اشک ريخت
سيراب شد ، لبان حسين از دموع خويش
کوشيد بس ، گرسنگيش را ، نهان کند
آخر عيان ز رنگ رخش کرد ، جوع خويش
همچون ستارگان ، شهدا محو او شدند
ز آن آفتاب عشق ، به وقت طلوع خويش
نام شاعر:حبيب چايچيان
- سه شنبه
- 25
- مهر
- 1391
- ساعت
- 4:6
- نوشته شده توسط
- مرتضی پارسائیان
ارسال دیدگاه