عید مبعث
شد مبعث خاتم النبیین
یا عید بزرگ آل یاسین
هم عرش خدا ستاره باران
در وقت نزول پیک رحمان
جبریل امین ز عرش نازل
در کوه حرا گرفته منزل
از پرتو نور پیک رحمان
شد ارض و سما چو مه درخشان
گه نورمحمدی فروزان
گه نور و فروغ پیک قرآن
شد رایت حق به دست احمد
آن حجت سرفراز سرمد
شاهی که شهان مدیحه خوانش
قرآن مبین چو گل به کامش
آیینه سرمد ست احمد
محمود و محمد ست احمد
هر ظلم و ستم بود گریزان
تا نام محمد ست میزان
تورات روایتی ز نامش
انجیل حکایتی ز شانش
سرحلقه کائنات احمد
بر لوح قدر ثبات احمد
بگرفته قلم به دست و بازو
بر هر قدری قضا کند او
دل می برد او به هر دو ابرو
گه سوی یمین گهی فراسو
هرگه نظری به او نمودیم
محراب دو ابرویش ستودیم
تا نور و (ضیاء) او به جان ست
ما را دو جهان مدیحه خوان ست