ما منتظریم با صدایت برسیم
مانند کبوتر به هوایت برسیم
با نیت قربه الی الپابوسی
راضی بشوی که بر رضایت برسیم
وقتی که نماز عشق را میخوانی
ای کاش که قبل ربنایت برسیم
ما را برسان به آدمیت مولا
بی شک به دم لطف دعایت برسیم
حق گردن ما داشتی و خواهی داشت
ای کاش به سرمشق رعایت برسیم
این حرف دهان ما نبود آقا جان
هیهات اگر به گرد پایت برسیم
خواهیم به محضرت شرفیاب شویم
بر خاک قدمهای تو پرتاب شویم...
۹۹/۱/۸
- جمعه
- 8
- فروردین
- 1399
- ساعت
- 14:20
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محمد حبیب زاده
ارسال دیدگاه