من ای ولی شناسان نشناختم علی را
این کار نیست آسان، نشناختم علی را
در خاک جستم او را، ز افلاک آمد آوا
عرش است جای جانان، نشناختم علی را
شد کعبه زادگاهش، محراب قتلگاهش
ز آغاز تا به پایان نشناختم علی را
گفتم که جبرئیلا جان علی، علی کیست؟
گفتا قسم به قرآن نشناختم علی را
گفتم علی خدا نیست، گفت از خدا جدا نیست
ماندیم هر دو حیران نشناختم علی را
شاهی که تاج سر بود در باغ کارگر بود
این دید و گفت سلمان نشناختم علی را
قنبر لباس نو داشت حیدر ردای کهنه
بنگر غلام و سلطان نشناختم علی را
نان جوین غذایش، گردون به زیر پایش
او را فرشته دربان، نشناختم علی را
گفتم اگر بگویم دردم دوا نماید
ناگفته کرد درمان نشناختم علی را
دنبال او دویدم، بشناسمش، شنیدم
هرگز ندارد امکان، نشناختم علی را
نجوای غیرت الله با آب بود و با چاه
میگفت راز پنهان... نشناختم علی را
شیری که لافتی بود فتاح غزوه ها بود
شد منزوی به دوران، نشناختم علی را
در خانه اش نشاندند، بر مسجدش کشاندند
نشکست عهد و پیمان، نشناختم علی را
راندند از بر او را، خواندند کافر او را
بود اولین مسلمان نشناختم علی را
توصیف او "کلامی" در شعر ما نگنجد
ما مور و او سلیمان، نشناختم علی را
- جمعه
- 15
- فروردین
- 1399
- ساعت
- 19:51
- نوشته شده توسط
- محدثه محمدی
- شاعر:
-
ولی الله کلامی زنجانی
ارسال دیدگاه