هر که گردد ذاکر مولا به زینب میرسد
هر که گوید ذکر یا زهرا به زینب میرسد
از حرم تا قتلگه تا شام کاری ساده نیست
رتبه پیغمبر طاها به زینب میرسد
بعد مولا میرسد نوبت به یک پاره جگر
ضربه این ماتم عظما به زینب میرسد
داستان کربلا دریایی از داغ و بلاست
شعلۀ این داغها تنها به زینب میرسد
شاخه های پنج تن یک یک به طوفان میخورند
موج طوفان بلا یکجا به زینب میرسد
کربلا میماند و بار پیام قتلگاه
این رسالتها ولایتها به زینب میرسد
نعره تکبیر از رگهای بی سر شد بلند
یا اُخَیَّی نیز از آنجا به زینب میرسد
دست زیر یک یکِ اعضای قطعه قطعه برد
ناله زهرا دگر اینجا به زینب میرسد
نیزه ها را از تن بی سر که بیرون میکشد
تازیانه کعب نی حالا به زینب میرسد
مانع سیلی زدن بر جمع طفلان میشود
ترکش این ضربه ها اما به زینب میرسد
گوشواره ،دستبند ،خلخال ،معجر ، روسری
میبرند و دست غارت تا به زینب میرسد
می دهد از زیر دست و پا یتیمان را نجات
گاهی اما ضربه های پا به زینب میرسد
از سر نیزه چه میبیند عموی با وفا
که صدای گریۀ سقا به زینب میرسد
حرمله ميخواست خوش رقصی کند با خنده گفت:
ناسزاها تا هنوز از ما به زینب میرسد
وای از دروازه ای که بی حياها آمدند
من نمیگویم چه تهمت ها به زینب میرسد
ازدحام آنقدر آنها را اذیت کرده بود
گاه از یک یاحسین یک یا به زینب میرسد
بود زندان و خرابه بهتر از بزمِ یزید
ضربه های خیزران گویا به زینب میرسد
سلسله بر گردن سجاد جا وا کرده بود
ریسمانِ دست این آقا به زینب میرسد
زیر معجر های پاره ، چهره های سوخته
گاه از یک آستین یک ، تا به زینب میرسد
تهمت سخت کنیزی را چه آسان زد حریف
نالۀ الغوث یا عما به زینب میرسد
از ته مجلس یتیمی بوسه بر بابا دهد
گریۀ دردانۀ بابا به زینب میرسد
- یکشنبه
- 24
- فروردین
- 1399
- ساعت
- 1:41
- نوشته شده توسط
- محدثه محمدی
- شاعر:
-
محمود ژولیده
ارسال دیدگاه