دل بر این گفتار طالب آمده
در بحار و در مناقب آمده

کین روایت گفت با شور و نوا
اِبنِ عباس از لسانِ مصطفی

که شب معراج سوی کبریا
وان عروجِ لَیلةُ الاسرای ما

بودمی همراه جبریل امین
تا گذشتیم از سپهرِ چارمین

دیده ام مبهوت بر لاهوت بود
خانه ای دیدم که از یاقوت بود

گفت بر من جبریل راستین
ای محمد بیتِ مَعمور است این

خلق کرد این بیت را رَبّ جهان
قبل خلق این زمین و آسمان

خیز ای ختم رسل فخر حجاز
خوان به امر حق به سوی آن نماز

پس به امر حق به گِرد آن سرا
جمع گشتند انبیا و اولیا

جبرئیل آن طایر عرش آشیان
در صفوفی داد یکسر نَظمِشان

در نمازم سوی آن بیت خدا
جملگی کردند بر من اقتدا

کِی ای محمد رسول پاک ما
ای به دستت مُلک ما،افلاک ما

اقتدا گرهای تو در این نماز
جمله بودندی رسولِ پاکباز

زین رسولانِ پیام داوری
کن سؤال از علّتِ پیغمبری

که شما از چه پیغمبر گشته اید؟
از چه بهر خلق ، رهبر گشته اید؟

پس بگفتم ای رسولان گرام
علت بعثت بگویید از کلام

جملگی گفتند ای ختم رسل
ای همه چون خار و تو مانند گل

ما که بِین خِیلِ امت آمدیم
بهر ابلاغِ ولایت آمدیم

آمدیم ای رونقِ هرانجمن
بهر ابلاغِ وِلای بوالحسن

ظاهراً بودیم بر امت ولی
باطناً بودیم خُدّام علی