ای تو را مدح گفته داور تو
ای دو عالم غلام قنبر تو

برترین بندهٔ خدا پدرت
صاحب ذوالفقار شوهر تو

چرخ گردون زِ عجز تا به ابد
سر نهاده به خاک محضر تو

به دل و جان دهد طراوت و شور
گفتن ذکر پاک و اطهر تو

ای همه حوریان به خُلدِ برین
خاکسارِ قدوم دختر تو

نور در عمق دهر تابیده
زآن جمال خدای منظر تو

تو به خلقت مَلیکه اي تا حشر
عشق مولا علیست افسر تو

کِی شود قسمتم که چون شهدا
سوختن در شرارِ آذر تو

دوست دارم که عاقبت برسم
من به آن لاله های پرپر تو

کاش من ثبت نام گردم در
مکتب سرخ لاله پرور تو

ای فدای وقار و ایثار و
قدر از عقل ما فراتر تو

من کجا و مدیح تو خواندن
ای بزرگی فتاده در بَرِ تو

من کجا سخن ز تو گفتن
ای فدای رُخِ منوّر تو

من کجا و بیان اوصافت
من کجا و گدایی از در تو

جان حیدر، امید دلهایی
دخت ختم رسل ، تو زهرایی