تو نور آمدي و شب ز خواب خوش پا شد
تو چشمه آمدي اما مدينه دريا شد
گل از گل همه ي خانواده ات بشكفت
شكوفه هاي نگاه تو تا شكوفا شد
دوباره دور و بر كوچه ي بني هاشم
بهشت گمشده هر فرشته پيدا شد
نه بين اهل زمين بين آسماني ها
سر زيارت تو در مدينه دعوا شد
ز بس ستاره براي زيارت آمده بود
شب تولد تو مثل روز زيبا شد
تو طعم نوبر فرزند را چشانيدي
به يمن آمدن تو حسين بابا شد
همينكه در بغل مادر آمدي گفتند
بهشت زينت آغوش و دوش ليلا شد
تو از قبيله ي ليلايي و دل ليلا
ز حسن روي تو مجنون دشت و صحرا شد
حديث مجمر و اسپند را بخوان و ببين
كه چشم هاي حسد محو در تماشا شد
هزار مرتبه الله اكبر از قدّي
كه آرزوي بلنداي سرو و طوبا شد
هزار مرتبه الله اكبر از چشمي
كه مست از آن همه انگورهاي دنيا شد
هزار مرتبه الله اكبر از مويي
كه لطف مختصرش رفت و شام يلدا شد
هزار مرتبه الله اكبر از آن دم
كه معتكف به شفا خانه اش مسيحا شد
هزار مرتبه الله اكبرت گويم
كه با صداي تو داوود مست و شيدا شد
تمام خِلقت و خُلقت شبيه پيغمبر
تمام ناز و نيازت شبيه زهرا شد
تويي تو يوسف يعقوب شهر پيغمبر
منم همانكه به يك غمزه ات زليخا شد
علي اول نسل علي ، علي يارت
كه هيبت تو تماماً علي اعلي شد
به شوق صوت اذانت به عرش گلدسته
چقدر مأذنه دلتنگ صبح فردا شد
پس از تو رفت دگر خير از سر عالم
پس از تو خاك به فرق تمام دنيا شد
رشيد بودي و بعد از شكستنت بابا
شكست بس كه كنار تو از كمر تا شد
هنوز عطر تو از بين دشت مي آيد
به ياد لاله سرخي كه ارباًاربا شد
- یکشنبه
- 7
- اردیبهشت
- 1399
- ساعت
- 9:16
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن عرب خالقی
ارسال دیدگاه