بهتر از جان دوست دارم ای بت جانان تو را
برتر از آنی که من قربان کنم صد جان تو را
ای عزیز مصر عزّت! بر سر بازار عشق...
می‌بَرد حسرت هزاران یوسف کنعان تو را
داده ایزد، عسکری را چون تو فخرالاوصیا
زاده نرجس، ناز نرگس، نیمهٔ شعبان تو را
در بیابان فراقت همچو مجنون روز و شب
صد چو لیلی گشته در دشت جنون حیران تو را
پرتو حسنت تجلّی کرده در کون و مکان
مهر و مه باشند گویی دو سیَه دربان تو را
چشم دیدار ار ندارد دشمن خفّاش خو
گو بمیرد از حسد تا ننگرد یک آن تو را
نیست در عالم به جز قوم حرامی سیرتان
یک نفر کز روی عقل و دین کند کتمان تو را
مظهر حسنیّ و عشّاق جهان خرد و کلان
عاشق شیدایی‌اند، ای عشق جاویدان تو را
جای، داری در دل و جان، جان و دل قربان تو
رخصتی فرما که عالم جان کند قربان تو را
ز انتظار مقدمت جان جهان بر لب رسید
خوانده حق بهر مدارا، داروی درمان تو را
زامر حق بشتاب در امر ظهورت تا شود
دشمن دجّال سیرت، تابع فرمان تو را
بهر دفع جور و کین و فتنه و کفر و ستم
هست در کف، ذوالفقار زادهٔ عِمران تو را
بر نجات مسلمین از چنگ بیداد زمان
نام منجی داده از روز ازل یزدان تو را
(شمس قم) از فرقت آن شمس دین شد تیره روز
تا که یابد روشنی، شد دست بر دامان تو را
- یکشنبه
- 7
- اردیبهشت
- 1399
- ساعت
- 9:37
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
سیدعلیرضا شمس قمی
ارسال دیدگاه