ما فراموش کرده ایم آقا
کار دنیا بدون تو لنگ است
بی حضور تو تا صف محشر
جلوی پای این جهان سنگ است
ما فراموش کرده ایم آقا
با تو دنیا بهار می گردد
با تو بر روی موج خوشبختی
همه دنیا سوار می گردد
ما فراموش کرده ایم آقا
که تویی رهنمای این مردم
بی تو در فتنه های رنگارنگ
می شود اعتقاد و ایمان ، گم
ما فراموش کرده ایم آقا
کعبه یعنی امام یعنی تو
آیه آیه تمام قرآن را
شرح و تفسیر و روح و معنی تو
ما فراموش کرده ایم آقا
دردها از تو نسخه می گیرد
بی تو ای صاحب زمانه ی ما
روح و جان زمانه می میرد
ما فراموش کرده ایم آقا
با تو پا تا به سر همه دردیم
بی تو در کوچه های گمراهی
با تو ختم بخیر می گردیم
ما فراموش کرده ایم آقا
تو بهار علی و زهرایی
رگ رگت خون مرتضا دارد
تو سحرگاه شام دلهایی
ما فراموش کرده ایم آقا
کن حلال این همه فراموشی
آخرین ماه فاطمه برگرد
کن پر از نور ، قلب خاموشی
ما فراموش کرده ایم اما
تو فراموشمان نخواهی کرد
می کشد انتظارت این عالم
ای سفر کرده از سفر برگرد
شعرِ بی روضه شعرِ بی نمک است
یا اباصالح ای بهار حسین
می رسد آن زمان که می خوانی
روضه ای بر سر مزار حسین
بی گمان در کنار شش گوشه
از تن و آفتاب می خوانی
با دوچشم ترت برای همه
روضه های رباب می خوانی
پرده ی خیمه را کناری زد
دید قرص قمر به دست حسین
ناگهان دید دست و پا می زد
روی دست حسین هست حسین
کاش دیگر نبیند این مادر
روی غرق به خون اصغر را
یا نبیند به روی سرنیزه
غنچه ی ناشکفته پرپر را
- یکشنبه
- 7
- اردیبهشت
- 1399
- ساعت
- 10:52
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
ناصر شهریاری
ارسال دیدگاه