سائلی دربدرم دربدرِ خوانِ حسن
چنگِ الفت زده ام باز به دامانِ حسن
سیّد و سرور و سالارِ همه فاطمیون
جانِ ما بسته شده بر نَفَس و جانِ حسن
گوشِ من می شنود از در و دیوارِ فلک
جانِ هر آدم و عالم همه قربانِ حسن
نامِ ما را به بزرگی وشرف یاد ڪنید
شکرِ بسیار که هستیم مسلمانِ حسن
دلِ ما پاک شد از رنگِ سیاهی بخدا
شسته شد قلبِ خطاکار ز بارانِ حسن
در جَمل بود شجاعانِ عرب فهمیدندِ..
چه هیاهویِ عجیبی ست به میدانِ حسن
شترِ عایشه را زد به زمین...سیف اللّه
کور شد فتنه ز تیزی دو چشمانِ حسن
کشورِ ما همه مدیونِ ڪرم خانه ی اوست
نامِ این خطّه ی غیرت ...شده ایرانِ حسن
کاش می شد به غلامی بپذیرد که مگر
همه جا خوانده شوم حضرت سلمانِ حسن
نه همین ریزه خوری بس کند عقبای مرا
دلخوشم تا به قیامت به سرِ خوانِ حسن
- سه شنبه
- 9
- اردیبهشت
- 1399
- ساعت
- 10:39
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن راحت حق
ارسال دیدگاه