وارثِ غیرت تو هستی یا معزّالمومنین
باعثِ عزّت تو هستی یا معزّالمومنین
غیرتم را عزّتم را از تو دارم یا حسن
منشاء نعمت تو هستی یا معزّالمومنین
دستگیری می کنی هم این جهان هم آن جهان
شافعِ امّت تو هستی یا معزّالمومنین
زنده ام کرده یقیناً نامِ زیبایِ شما..
جانِ شیرین داده بر من شهدِ لبهایِ شما..
هرکه هستم هر چه هستم خاکپایِ این درم
خوب می دانی یکی از نوکرانِ حیدرم
دست بیعت می دهم با تو که شاه عالمی
نائبِ بر حقِ حیدر بر درت چون قنبرم
آشنا هستم غریبه نیستم لطفی نما
من کی ام گریه کنِ بزم عزایِ مادرم
آبرو دارِ دو دنیا...آبرویم را بخر
کیستم افتاده ای پایِ درت چون محتضر
پرچمت بالاست ای بالاتر از افڪارِ من
در دلم خیمه زدی شکرخدا ای یارِ من
رونقی دارد اگر ڪارِ گدا...رزقِ شماست
مهرِ تو داده ست رونق را به این بازارِ من
در نگاهت مثلِ عیسایِ نبی لطفِ شفاست
چشمِ تو درمان کند این سینه ی بیمارِ من
آمدم با ناتوانی ..دلهره..در باز کن
بار دیگر با نگاهی در دلم اعجاز کن
یاحسن بی سرپناهم خانه ات راهم بده
بی تفاوت مانده ام پس لااقل آهم بده
آمدم رخصت بگیرم برگداییِ درت
گر که مقدور است جایی بین درگاهم بده
معرفت می خواهم ای آئینه دارِ مصطفا
لطف کن صاحب کرم یک قلبِ آگاهم بده
مطمئنم می رسانی تا مدینه نوکرت
می شوم پایِ بقیع گرد وغبار کمترت
- سه شنبه
- 9
- اردیبهشت
- 1399
- ساعت
- 10:46
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن راحت حق
ارسال دیدگاه