تو عزیز دل مایی و به دل جا داری
خانه ات نیز همین جاست که مأوا داری
بی جهت نیست که عالم همه پروانه ی توست
بس که خوش چهره ای و صورت زیبا داری
از چه بر داد دل شیفتگانت مرسی
تو نگفتی که همیشه خبر از ما داری
سال ها هست که دنبال توام حال آنکه
خیمه ای سبز تو در دامن صحرا داری
سجده سجده به نماز تو درود و صلوات
ای که در سجده ی خود ، تربت اعلی داری
همه ی منتظران بعد خدا می گویند
تو خبر از حرم حضرت زهرا داری
آری ای دوست به آقایی تو مُعطَرفم
آنچه خوبان همه دارند تو تنها داری
- چهارشنبه
- 10
- اردیبهشت
- 1399
- ساعت
- 10:3
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محمد مبشری
ارسال دیدگاه