ای حبیب خالق سبحان من
ذکر نامت روضه رضوان من
گر شوی در ملک دل سلطان من
عرش اعلا می شود ایوان من
ای تمنای دل اهل یقین
خاتم پیغمبران روی زمین
نام زیبای تو در عرش برین
حلقه ی قدوسیان را شد نگین
از تبار نیک خویان آمدی
بر دل اهل یقین خیمه زدی
تا شود جان غرق نور سرمدی
نیست مانند تو خضرا گنبدی
نیست بی شمس رخت شب راسحر
از تو فرمان می برد شمس و قمر
از دل تاریک قبرم کن گذر
تا نماند از پریشانی اثر
ازطفیل تو سرشته شد گلم
روشن از نور نبوت شد دلم
گر کند در بحر غم عالم ولم
تا تو را دارم شود حل مشکلم
آن زمانی که کل روی تو بود
ماسوا را هیچ جنمبده نبود
بی تمنای تو عمرم را چه سود
بر تو و بر عترت بادا ذروذ
مظهر حق جلوه روی شماست
قبله دل طاق ابروی شماست
زاهدی یک گوشه ازخوی شماست
بحر عصمت جاری ازجوی شماست
- پنج شنبه
- 11
- اردیبهشت
- 1399
- ساعت
- 16:48
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
حسنعلی بالایی
ارسال دیدگاه