هم به صورت مناجات
و هم به صورت سبك
دوباره فرصتم دادي
توي اين ماه ، مهمونم
زبونِ روزه با گريه
مُدام العفو ميخونم
ديگه من از گناه خستم
بيا و سر به راهم كن
نگو از چشمت افتادم
جون زهرا نگاهم كن
نگاهم كن
نكن ردّم كه بي تابم
خراب ميشم
و گرنه پيشِ اربابم...
نگاهم كن
گنهكارم
ولي من يك حسين دارم
گنهكارم
ولي اونه كس و كارم
دوستش دارم
الهي بالحسين العفو ...
روزايي كه من خيلي از
عطش ميسوزم هر دم
بيادِ طفل شش ماهه
دو قطره اشك ميريزم
دمه افطار پاي سفره
تا ميبينم يه ظرف آب
ميذارم دست روى سينه
با اشك ميگم سلام ارباب
سلام ارباب
سلام ارباب لب تشنه
سلام ارباب
چي آورده سرت دِشنه
غريب ارباب
بُنّى گفت
يه مادر ، عالَمو لرزوند
تا شمر اومد
تو رو با چكمه برگردوند
غريب ارباب
غريب ارباب غريب ارباب
- یکشنبه
- 14
- اردیبهشت
- 1399
- ساعت
- 11:49
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
عباس میرخلف زاده
ارسال دیدگاه