ایّهاالنّاس گداییِ حسن پا شدن است
وَ غلامیِ درش مظهرِ آقا شدن است
قدمی رنجه بفرما که در این خانه ی عشق
نظرِ صاحبِ خانه به مداوا شدن است
گره کور بیاور ..بگشاید ز وفا
با نگاهش همه جا هر گرهی وا شدن است
نرو از بابُ الحسن جای دگر ..مطمئنم
که سرایِ دگران منبع رسوا شدن است
ایّهاالنّاس بیایید که این بابُ العطاست
این کرمخانه ی عشق است پُر از صلح و صفاست
ایّهاالنّاس بدانید حسن نورِ جلی ست
نوری از ذاتِ خدا،آینه ی لم یزلی ست
اوّلین زاده ی زهراست سراسر همه شور
نوه ی ختمِ رسالت نَفَس و جانِ نبی ست
ایّهاالنّاس بدانید که این بدرِ تمام
اوّلین آینه دارِ رُخِ زیبایِ علی ست
وَ پس از شاه ولایت به همه اهلِ ولا
سیّد و سرور و سالار یقیناً که ولی ست
به درِ خانه ی اربابِ جهان جان ببرید
سر تعظیم فرود آمده فرمان ببرید
ایّهاالنّاس بخوانید حسن محشرِ ماست
اوّلین نورِ دو چشم و گلِ پیغمبر ماست
باعثِ عزّتِ اسلام و پُر از عزّتِ نفس
این کریمی ست که دائم به دل و باور ماست
بعدِ حیدر به خداییِ خداوند قسم..
این گلِ فاطمه قطعاً که خودش حیدرِ ماست
ایّهاالنّاس بدانید حسن جانِ علی..
چون عصایی ست که همراهِ یدِ مادر ماست
ناامیدی ز درِ خوانِ حسن بی هنری ست
رفتن از خوانِ کریمانه ی او دربدری ست
- یکشنبه
- 14
- اردیبهشت
- 1399
- ساعت
- 13:45
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن راحت حق
ارسال دیدگاه