دیوانه ام و سالک دربار حسینم
پروانۀ آن شمعِ شرر بار حسینم
.
در روضۀ جنّاتِ حسین مست و خرابم
مستانه صفت در پیِ دیدار حسینم
.
هر روز و شب از غُصّۀ آن شاه بگریم
از پا به رِکابانِ خبر دارِ حسینم
.
چون زاهد کوته نظران نیست مَرامم
بیچارۀ عشقم نه که سر بارِ حسینم
..
افکارِ بلندم شده چون شهرۀ بازار
جان بر کفم و طالب سر دارِ حسینم
.
بیگانه مزن طعنۀ تلخ اَت به دلم چون
هم مکتب مجنونم و (عیّار) حسینم
.
- دوشنبه
- 15
- اردیبهشت
- 1399
- ساعت
- 12:25
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محمد وهابزاده (عیّار)
ارسال دیدگاه