الا که راز خدایی خداکند که بیایی
تو نور غیب نمایی خدا کند که بیایی
.
شب فراق تو جانا خدا کند که سرآید
سرآید وتو برآیی خدا کند که بیایی
.
دمی که بی تو برآید خدا کند که نباشد
ألا که هستی مایی خداکند که بیایی
.
تو احترام حریمی تو افتخار حطیمی
تو یادگار منایی خدا کند که بیایی
.
تو مشعری عرفاتی تو زمزمی تو فراتی
تو رمز آب بقایی خداکند که بیایی
.
به سینه ها توسروری به دیده ها همه نوری
به دردها تو دوایی خدا کند که بیایی
.
دل مدینه شکسته حرم به راه نشسته
تو مروه ای تو صفایی خدا کند که بیایی
.
قسم به عصمت زهرا بیا ز غیبت کبری
دگر بس است جدایی خداکند که بیایی
- سه شنبه
- 16
- اردیبهشت
- 1399
- ساعت
- 11:37
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
استاد سید رضا موید
ارسال دیدگاه