آمدی و نور در عرش معلّی پهن شد
جزر و مد؛ بیتاب بر امواجِ دریا پهن شد

بر تنِ گهواره ات غیر از دو بالِ جبرئیل
چادرِ گلدار؛ با دستانِ زهرا(س) پهن شد

لذّت ذکر خدا را داشت و شب تا سحر
پیش تو سجّادۂ زیبایِ بابا پهن شد

حضرت موسی عصایش را گرفت از دست تو
روبرویِ تو بساطِ ذکر عیسی پهن شد

مجتبی(ع) بودی و دورت گشت! پس رفعت گرفت
تابش ِ خورشید از بالایِ بالا پهن شد

نیمۂ ماهِ مبارک؛ شد دو چندان نورِ ماه
رفت زیرِ خیمۂ لطف و کرم!... تا پهن شد

تا خدا «مشکل گشایی» را به نامت زد، سریع...
کنج قران آیۂ «إنّا فتحنا» پهن شد

شد اجابت یک به یک، بی منّت و بی واسطه
تا پرِ قنداقه ات بر حاجتِ ما پهن شد

دعوتیم افطار! چون در خانۂ مولاعلی(ع)
سفرۂ اطعام ِ سائل ها، گداها پهن شد!

#ألسلام_علیک_یا_حسن_بن_علی
#یاکریم_إبن_کریم_دخیلک
#عرض_تبریک
#مرضیه_عاطفی