امشب ز عرش اعلا باران خون روانست
و ز فرق پاک مولا بر کام شیعیانست
گلگون چراغ عالم رفت از قفای خاتم
ویرانه ملک عالم هر گلستان خزانست
شد پایه های ایمان ویران ز تیغ دونان
آتش گرفته هر جان خون اشک دیدگانست
از ناله های جبریل گشته ملک زمینگیر
از تیغ نامرادی خون جام این جهانست
رفت از فراز عالم بهتر (ضیاء) خاتم
غم بر دلست و ماتم آتش به جان جانست