باید بـه شـرح آیـه ی قـرآن رجوع کرد
تا مِدحَت علی، به نور خدایی شروع کرد

لنگ است پای قافیه، در گفتن از علی
کمتـر برو بـه حاشیه، در گفتن از علی

أشجار در نوشتـن از او گر قلم شوند
مدحش تمـام ناشـده آنهـا عَدَم شوند

کی می تـوان نوشتـن از آن نورِ کبریا
جوهـر شـود اگـر تمـامی دریـا و آبهـا

کی می شود عیـان بـه دو عالم حقیقتش
صدها یم است قطره ای از یک فضیلتش

جز او که خانه زاد خداوند بوده است؟
لحظه به لحظه یادِ خداوند بوده است

زانو زده اسـت کُلّ خلایق به محضرش
غیر از علی که گفتـه سَلونی به منبرش

بعد از نبی، به غیر علی کس ولی نبود
در لیلة المبیت جـای نبی جز علی نبود

کس را نبود زهره ی پیکار با علی
مستـأصل انـد لشگـرِ کفـار با علی

وقتی که تیغِ حیـدر کـرار در نبرد
هَلْ مِنْ مُبارِزی طلبید و نبود مرد

جبریل بینِ آسمان و زمین گفت لافَتی
بـر ذوالفقــار شیـرِخداونـد مرحبـا

تا دشمنان به جان نبی حمله ور شدند
از ضـربِ ذوالفقـار علی بی سپر شدند

"يا قاهـر العَـدُوٌ و يـا والي الولي
يا مَظهرَ العجائبُ يا مرتضي علي"

ای روح و جانِ آیه إکمال، یاعلی
ای معنی مُحوّل الأحوال، یاعلی

انفـاق از رکـوعِ تو معنـا گرفته است
سائل به سایه سار تو مأوا گرفته است

مـا آبـرو به قُـربِ ولای تو یافتیم
ارج و بها ز خاکِ سرای تو یافتیم

با گفتـه ی یَمُـتْ یَرَنی کُشتـه ای مرا
با شوقِ مرگ، در طلبت بُرده ای مرا

این جانِ عاریت که سپرده به من خدا
روزی رُخ تـو بینـم و جـان را کنـم فدا


پی نوشت:
این جان عاریت که به حافظ سپرده دوست
روزی رخش ببینم و تسلیم وی کنم



#مناجات_ماه_رمضان
#امیرالمؤمنین_علی_علیه_السلام
#وحید_دکامین
#ناصر_شهریاری