ساختم از شاخۂ زیتون قلم
تا بگویم از غم ِ ظلم و ستم

از «قریبُ الفتح»، آزادی، قیام
ذکر «جاءالحق» نوشتم بر نیام

از وطن! از خاکِ پاک مسلمین
از شکوه قبله گاهِ اوّلین

از بلای شمرِ ملعونِ زمان
آن که دارد از جنایت ها نشان

از تبِ مظلوم، از دستانِ سرد
از تمام سال های غرقِ درد

از رژیم نحس ِ کودک کش امان!
سیّدي! ألغوث! یاصاحب-زمان(عج)

از جوانانی که جان دادند سخت
مادرانِ داغدارِ تیره بخت

چشم ها گریان، ولیکن پُر غضب
مادرانی یک به یک أمّ وهب

غرق در خون شد عصای دستشان
قامت سروِ پدرها شد کمان

خانه ها ویران شد و بغضم شکست
دختری بالاسرِ مادر نشست

رفته در پاهایِ شعرم خارها
مانده زیر غربتِ آوارها

بیت هایم یارِ بیکس میشود
زائر ِ بیت المقدّس میشود

ای فلسطین ای غمت در سینه ام
خاک پاکت قبلۂ دیرینه ام

روزگارِ دشمنت تاریک شد
موسم آزادی ات نزدیک شد

ای سلاح سرد و گرم ای پاره سنگ
پایِ صهیون را قلم کن بی درنگ

ای برادر ای سرافرازِ دلیر
مرز و بوم ِ میهنت را پس بگیر

قد علَم کردی! بمان تا آخرش
باز خواهد شد به رویِ مان درَش

مسجدالأقصی! نمازش محشر است
چون قدمگاهِ نبیِ أطهر(ص) است*

هست اجباری و لازم فتحِ قدس
خون بهایِ حاج قاسم فتحِ قدس!

*قرآن كريم در سورۂ مبارکۂ اسراء بخش اول سفر معراج پیامبر(ص) را، يعنی سفر از مسجد الحرام به مسجد الأقصی در بيت‌المقدس، را بيان ميکند و دربارۂ آن میفرمايد: «سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الأقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا إِنَّه هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ»۱
پاك و منزه است خدايی كه بنده‌اش را در يك شب از مسجدالحرام به مسجد الأقصی حرکت داد، كه گرداگردش را پر بركت ساختيم، تا آيات خود را به او نشان دهيم، او شنوا و بيناست.

#روزقدس_روز_استکبارستیزی
#مرگ_برشمرزمان_اسراییل
#أللهم_عجل_لولیک_ٱلفرج
#با_ولایت_تا_شهادت
#درود_برحاج_قاسم
#مرضیه_عاطفی