عبد عظیم خداست حضرت عبد العظیم
یاور دین خداست سبط ولیی کریم
منزلتش در جهان گشته نهان بی گمان
لطف عمیم از خداست یا که جهان را نعیم
یار تقی هم نقی دل برد از هر ولی
یار صفی الله است بر در او هم مقیم
زائر کوی و حرم در بر حق محترم
کرب و بلای ری است یا حرمش شد حریم
شهر ری از نور او وادی چون طور او
طور خدا را صفاست صاحب قلبی رحیم
نور و (ضیا) از حرم می دمدم دم به دم
گر نظری او کند از بر قلبی سلیم
شمع شبستان ما دل برد از جان ما
درد محبان دواست گشته شفا بر سقیم