#السلام_علیک_یا_امام_جعفر_صادق_ع

عصر او عصر جلوه‌ی دین است
هجمه‌ی دشمنان چه سنگین است
همه عالم اسیر بدعت هاست
سیل ادیان که رو به تدوین است

نسل بوجهل و نسل فرعونها
قد علم کرده‌اند در دنیا
باور ما نمی شود هرگز
این جسارت به ساحت آقا

روزگار و زمانه مسموم است
این علاجش کلام معصوم است
آفتاب ولا بتابد و حیف
شهر از نور عشق محروم است

همچو ماه ست در دل شب ما
مذهب جعفریست مکتب ما
ششمین حجت خدای کریم
ذکر او دائما روی لب ما

ماه در شب ببین چه مظروف است
غربت اشک و آه مکشوف است
کوچه‌های مدینه از اول
اینکه بر ظلم و جور معروف است

نیمه ی شب چقدر دلگیر است
زخم شعله دوباره تصویر است
رحم کن در دل سیاهی شب
ای حرامی امام ما پیر است

خاطراتی دگر شده تکرار
آه از درب و ضربت دیوار
شعله ی آتش و غم کوچه
مادری شد خمیده از مسمار

ابرها را خبر کنید امشب
یاد درد پدر کنید امشب
آسمان آمده به دنبالش
شام غم را سحر کنید امشب

ناگهان از سر پریشانی
روی لب آه و روضه میخوانی
در تب جاده ها قرارت رفت
غم صدیقه(س)را تو می دانی

مثل زمزم زلالی و پاکی
قبر تو در بقیع شده خاکی
میکشد غربت تو موسی را
وام دار حدیث لولاکی

در دلت آهِ بیصدا داری
ناله از زخم کربلا داری
یاد غمهای عصر عاشورا
داغ مادر ز کوچه‌ها داری

#هستی_محرابی