راه دادی باز هم در خانه ات
سخت مشتاقم به آب و دانه ات

باز هم مثل کبوتر بچه ها
دل چه جا خوش کرده کنجِ لانه ات

در حریمت حاجتم شد مستجاب
تا قسم دادم به آن دردانه ات

بر ضریحت می گذارم سر اگر
دارم انگاری که سر بر شانه ات

نزد تو فرقی ندارد ذره ای
زائر روزانه با سالانه ات

عشق بر هم زد بساطِ عقل را
تا شدم از کودکی دیوانه ات

میشوم در کنج صحن انقلاب
محوِ مهمان-داریِ جانانه ات

آب کوثر را تداعی میکند
جرعه ای از آبِ سقّاخانه ات!

#ألسلام_علیک_یا_إمام_ٱلرئوف
#یاامام_رضا_ع_بطلب_آقا