• جمعه 2 آذر 03


وداع با رمضان -( دل تا به خودش آمد و فهمید ، زمان رفت)

378


دل تا به خودش آمد و فهمید ، زمان رفت
چون تیر که از چله ی تقدیر کمان رفت

" اوقات خوشی بود که با دوست به سر شد"
سی روز و شب وصل که چون برق جهان رفت

یک ماه به لطف نفس گرم مناجات
از دوش دل خسته ﯼ ما بار گران رفت

سیراب شد از کوثر تسبیح ، نفس ها
زنگار هوی و هوس از جوهر جان رفت

صد حیف ندانست دلم قدر شب قدر
تا فیض ابوحمزه و اشک و هیجان رفت

خورشید که از پرده ی شوال در آمد
تا سال دگر فرصت ماه رمضان رفت 

با آمدنش غلغله افتاد در افلاک
با رفتن او رونق بازار جهان رفت

آن ماه که در مرحله ی وصف فراتر
از دایره ی شعر و معانی و بیان رفت

  • چهارشنبه
  • 1
  • مرداد
  • 1399
  • ساعت
  • 0:54
  • نوشته شده توسط
  • محدثه محمدی

برای بارگذاری فایل در سایت اکانت مداحی بسازید



ارسال دیدگاه



ورود با حساب گوگل

ورود کاربران