گوشه به گوشه ی حرم آیینه کاری است
هر آینه قرارِ دلِ بیقراری است

شاهِ چراغ ، قصه ی شاهانه ی تورا
هر کس شنید ماتِ ولایت مداری است

سینه به سینه عشق تو را ارث می بریم
این ارث ما به جبر که نه ، اختیاری است

هر کس رسید حاجت خود را گرفت و رفت
بین گدا و شاه قرار و مداری است

از غم دلم که میشکند ، کار من فقط...
چسبیده به ضریح تو ، گریه زاری است

من خاک پای زائران تو هستم ، جای من...
سطحِ کفِ جای کفشیِ کفشداری است

ای خوش بحالِ هر آن که در این حرم
بر سینه اش مدالِ خادمیِ افتخاری است

ای سوّمین حریمِ امنِ ائمه به کشورم...
قلبم پیشِ توست ، دستِ امانت داری است
.
.
ایمان دهقانیا