تویی تجلّی ایمان، امام جعفر صادق
تویی پناه یتیمان، امام جعفر صادق
دلیل رویش گلها؛ دلیل تابش خورشید
دلیل بارش باران، امام جعفر صادق
تو فاضلی، تو صبوری، تو صادقی، تو طَهوری
نِمود کامل انسان، امام جعفر صادق
پرنده با تو غزلخوان، قمَر کنار تو تابان
ستاره با تو درخشان، امام جعفر صادق
درون مکتبتان مالکِ اَنَس زده زانو
کنار جابرِ حیّان، امام جعفر صادق
چه نامهای بزرگی، اَبان، مَعاذ، مُفَضَّل
هشامِ صاحب برهان، امام جعفر صادق
شبیه بحری و شاگردهای مکتب فضلت
شبیه لؤلؤ و مرجان، امام جعفر صادق
تو نور اهل زمینی، اگرچه عرش نشینی
کنار حضرت سبحان، امام جعفر صادق
تو مروهای، تو صفایی، تو مشعری، تو مِنایی
تویی برادر قرآن، امام جعفر صادق
صدا زدند شما را، میان آتش نمرود
میان هجمهی طوفان، امام جعفر صادق
تو فوق مدح و ثنایی، درون وصف نیایی
به وصفتان همه حیران، امام جعفر صادق
دوباره ماه عزا شد، دوباره ماتم شوّال
دوباره حزن فراوان، امام جعفر صادق
به جرم موی سپیدت، تو را محاکمه کردند
به جرم نیکی و احسان، امام جعفر صادق
تو را بدون قبا، پا برهنه، سرزده بردند
شبیه سیّد عریان، امام جعفر صادق
پیامبر سپرت شد، میان مجلس منصور
همیشه اوست نگهبان، امام جعفر صادق
تویی غریب مدینه، که از فراقِ تو آقا
بقیع گشته پریشان، امام جعفر صادق
شبیه جدّ کریمت، به زهر کین جگرت سوخت
به جرمِ ذکر حسن جان، امام جعفر صادق
به آب لب نزدی گرچه بر لب تو ترَک بود
شبیه ساقی عطشان، امام جعفر صادق
از این مصیبت عظمی، زمینیان همه محزون
در آسمان همه گریان، امام جعفر صادق
تو پر کشیدی و رفتی، پس از وجود عزیزت
شدیم بیسر و سامان، امام جعفر صادق
وصیّت تو نماز است، آه! من چه بگویم
ز مکر و حیلهی شیطان، امام جعفر صادق
به درد عشق تو آقا، خداکند که بمیرم
چه احتیاج به درمان؟ امام جعفر صادق
شاعر:علی رفیعی وردنجانی
- جمعه
- 3
- مرداد
- 1399
- ساعت
- 19:18
- نوشته شده توسط
- محدثه محمدی
- شاعر:
-
ناشناس ؟؟؟
ارسال دیدگاه