تو علی اکبری و تاجِ سرِ سرورها
واله و محو نگاهت همه پیغمبرها
انبیاء معجره دارند،تو خود معجزه ای
معجزت بردن دل از همه ی دلبرها
قد و بالای تو خود محشرِ کبریِ دگر
که به پا کرده ز نو محشر در محشرها
خُلق و خویت نبوی،سیرت تو فاطمه ای
تو شُبیری،شُبری آینه ی حیدرها
چه کسی جز تو بُوَد شبه رسول مدنی
" روی تو وجهِ مسلمان شدن کافرها "
چه نمازی بشود وقت اذان گفتن تو
بشکفد غنچه به محراب و گُل از منبرها
وقت هنگامه به پا کردن در کرب و بلا
شک نباشد که علی آمده در خیبرها
زکف پاک پیمبر چو بنوشی میِ عشق
ساقی ات احمد و ساغر زنی از کوثرها
سرِ پاکت سرِ نی، اینکه سزاوار نبود
بفدای سرِ تو،جمله ی تن ها، سرها
نوکرانت همه جا تشنه و محتاج کرم
نظری کن ز کرامت، به همه نوکرها
کی ادا گشته ثنای تو به اشعار جواد
آسمان بر تو غزل ساخته با اخترها
شاعر:جواد کریم زاده
- شنبه
- 4
- مرداد
- 1399
- ساعت
- 21:39
- نوشته شده توسط
- محدثه محمدی
- شاعر:
-
ناشناس ؟؟؟
ارسال دیدگاه