شد نیمه ماه ذی الحج هادی دین برون شد
جامی به کام یاران از عرش واژگون شد
روشن چراغ عالم از طلعت نگارم
گویا که ماه گردون از پرتوش برون شد
از مسند امامت او بر گرفته قامت
در قامت نمازش محراب هم زبون شد
هم جامع فضایل هم عاری از رزایل
در ابروان مایل صد لاله سرنگون شد
نور و (ضیاء)رویش ما را کشد به سویش
هر چند دل از صبویش در وادی جنون شد
یا رب نما تو ظاهر از نسل پاک طاهر
مهدی ذو المفاخر که عالم برش زبون شد