ای بابِ نِغم امام باقر
معنایِ کرم امام باقر
ای مرقدِ خاکیِ تو مانده
بی شمع و حرم امام باقر
غربت زده ای و غم نصیبی
ای جلوه ی غم امام باقر
مائیم و ز غصّه ات شکستن
با اشکِ عزا دخیل بستن
تو نورِ خدایِ عالمینی
فرزندِ امام ساجدینی
محتاجِ لبانِ توست آئین
تو ناصرِ ختم مرسلینی
صد حیف که ای بهارِ دانش
تنها و غریب در زمینی
درگاهِ شما در شفیع است
قبرِ تو فتاده در بقیع است
در عرشِ خدا شدی چو مهتاب
ای حافظِ دین به دامِ گرداب
جنّ و مَلک و بشرِ همیشه
بر دیدنِ صورتت چه بی تاب
ای از شجرِحسینِ زهرا
ای شاهدِ کربلایِ ارباب
بر حنجرِ ما بده نوایی
دل را بنما تو کربلایی
ما را بخر ای امامِ پنجم
با عبدِ خودت نما تکّلم
باز آمده ام مگر که آقا
در بحرِ فضائلت شوم گم
جانِ پدرت امامِ سجّاد
ده جرعه ای از پیاله و خُم
بگذار اسیرِ تو بمانم
ذکر ت همه جا فقط بخوانم
- دوشنبه
- 13
- مرداد
- 1399
- ساعت
- 13:2
- نوشته شده توسط
- محدثه محمدی
- شاعر:
-
محسن راحت حق
ارسال دیدگاه