خاک پایش را خدا برداشت انسان آفرید
از نفس های مناجات علی جان آفرید
جمع شد جمع فضیلت های او در نقطه ای
رفت زیر باء بسم الله ، قرآن آفرید
با مرام او نه تنها هر مسلمان شد مرید
از مسیحی ها مسلمانی چو سلمان آفرید
شاه بود و زندگی میکرد وقتی چون فقیر
واژه ای زیبا به نام شاه مردان آفرید
شامل یک ذره شد یک ذره از لطف علی
با همان یک ذره او خورشید تابان آفرید
سنگ بردل بست شب هااین چنین سنگ محک
از برای سنجش میزان ایمان آفرید
در مصاف مرحب و عبدود و امثالهم
لافتی الا علی در قلب میدان آفرید
بادِ تیغِ ضربه های ذولفقارش در نبرد
در میان لشکر کفار طوفان آفرید
کرد یکتا مرتضی را خلق گرچه خالقش
عاشقانش را در این عالم فراوان آفرید
- سه شنبه
- 14
- مرداد
- 1399
- ساعت
- 10:30
- نوشته شده توسط
- محدثه محمدی
- شاعر:
-
محمد داوری
ارسال دیدگاه